هوالشهید ؛
خاطره‌ای از شهیدان والامقام گمنام شهر واوان
حق همسایگی را بجا می‌آوریم
من یکی از کسانی بودم که مخالف آوردن شهدای گمنام به این نقطه از شهر بودم و اعتقاد داشتم با آمدن این شهدا به نزدیکی منزل ما اینجا قبرستان می‌شود و قیمت خانه‌های ما پایین می‌آید.
در همان ایام پسر 12ساله من مبتلا به بیماری شدید پا درد بود، به نحوی که قادر به راه رفتن نبود و این موضوع فشار روانی زیادی بر من وارد می‌ساخت. من حتی پس از دفن شهدا هم ناراحت بودم که این اتفاق افتاده است، تا اینکه یک شب در عالم خواب، شخصی را دیدم که به من گفت: «من یکی از این پنج شهید گمنام هستم. اگرچه شما نمی‌خواستی همسایه شما بشویم، اما حالا که همسایه شما شدیم، حق همسایگی را بجا می‌آوریم. برای شفای پسرت، رو به قبله بایست و سه مرتبه بگو الحمدالله.» من در حالیکه به شدت گریه می‌کردم از خواب پریدم و کاری را که شهید گفته بود انجام دادم و خدای متعال پسرم را بواسطه شفاعت این شهید گمنام، شفا داد و مرا تا ابد شرمنده شهدای گمنام نمود.
به نقل از اهالی شهر واوان
